Hugo Duchateau

Bio

Hugo Duchateau, geboren in Tienen in 1938, woont en werkt in Sint-Truiden. Na zijn opleiding glasschilderkunst aan het Provinciaal Hoger Instituut voor Architectuur en Toegepaste Kunsten in Hasselt, werkt Hugo Duchateau als zelfstandig kunstenaar. Hij doceerde jarenlang aan de Katholieke Hogeschool Limburg, departement Media & Design Academie (Genk), nu LUCA School of Arts, waar hij thans ere-docent is.

Als stichtend lid van de ‘Research Group’ (1967) en lid van de Limburgse School (1973), zocht hij samen met andere kunstenaars volop naar vernieuwing. Vanuit deze vernieuwde en experimentele inslag, mogen we Hugo Duchateau bovendien beschouwen als een belangrijke vertegenwoordiger van de fundamentele schilderkunst waarin zijn werk evolueert van hyperrealistisch naar conceptuele kunst, tot vrije schilderkunst, steeds emotioneel maar beheerst als een volleerd meester.

Evolutie

Hugo Duchateau is voor alles een scherpe observator. “Als je goed kunt kijken, kun je voor dertig procent schilderen.”, zo zei hij tegen zijn studenten. Het vaak geprezen observatievermogen van Hugo Duchateau beïnvloedde sterk zijn artistieke visie en oeuvre, dat zowel abstract als figuratief is en een duidelijke evolutie kent.

In zijn vroegste werk verkent hij de hoekstenen van de schilderkunst (kleur, vorm, materie) en onderzoekt de werktuigen van de kunstenaar: hij schildert het schilderen en tekent het tekenen. Dat kunnen schilderende borstels zijn, druipende verf, of potloden die zichzelf tekenen. Ruimtelijk realiseert hij o.a. tapijten van potloodslijpsel (o.m. installatie in het S.MA.K. in 1988) en confronteert hij de kijker met installaties waarin integratie en exploratie van zijn gebruikte materialen essentieel zijn. Later zal de ruimtelijke schepping geleidelijk verdwijnen.

In de loop der jaren verruimt Hugo Duchateau zijn visie. Van de spanning tussen de kunstenaar en zijn werktuigen verschuift de klemtoon naar de verhouding tussen natuur en cultuur. In zijn schilderijen lijken lijnen en vlakken een eigen wil te krijgen: ze vormen een spel van gecontroleerde chaos waarin de kunstenaar ten volle kan experimenteren met kleur, vorm en substantie.

In later werk confronteert Hugo Duchateau de kijker opnieuw met installaties, waarbij de natuur en het milieu als een artistiek en bewustwordingsproces centraal staan. In de jaren negentig en later laat Duchateau de natuur – en dus de materie waaruit hij zijn werken maakt – en de verf de vrije loop. De maîtrise van de kunstenaar schuilt er enkel nog in te weten wanneer de natuur haar werk gedaan heeft en het kunstwerk kunst is.

Doorheen zijn lange carrière is de relativerende en licht humoristische toon in zijn werk een toegevoegde waarde.

Kunst te kijk

Hugo Duchateau ontving vele prijzen, onder mee de Prix de Rome (1967) en de Provinciale Prijs Schone Kunsten Limburg (1983), het jaar waarin hij de Vlaamse Gemeenschap vertegenwoordigde op de biënnale van Sao Paulo. Zijn werk is o.m. in bezit van M HKA Antwerpen, S.M.A.K. Gent, MuZee Oostende, Provincie Limburg, Vlaamse Gemeenschap.

Pasfoundation kon een mooi oeuvre-overzicht verwerven, dat de evolutie van zijn schilderkunst over de verschillende periodes in beeld brengt.