Willy De Sauter

° 1938

Bio

Willy De Sauter werd geboren in 1938 in Dudzele. Hij woont en werkt in Tielt. Willy De Sauter studeerde Grafische Vormgeving aan Sint-Lucas te Gent. In 1976 was hij laureaat van de Jeune Peinture Belge en mocht daarnaast vele prijzen in ontvangst nemen.

Compromisloos minimalisme

Zijn werk evolueerde over de jaren heen maar wordt gekenmerkt door een opmerkelijke eenvoud die rust uitstraalt. De Sauter wil vanuit deze ‘bewuste eenvoud’ een sterke ervaring generen bij de toeschouwer. Hij ontwikkelt een consistent oeuvre, dat gekenmerkt wordt door een compromisloos minimalisme zonder effecten, dat ook wel een subtiele kritiek op de massaconsumptie van beelden in onze maatschappij in zich draagt.

Evolutie

Reeds begin jaren ‘70 ontwikkelde Willy De Sauter een opmerkelijke beeldtaal die zeer minimaal oogde. Aanvankelijk tekent hij lijnen, vaak in herhaling als verwijzing naar het repetitieve van de grafische sector of, zoals een criticus recent opmerkte, ‘een lijn die uit gaat wandelen’. Het trekken van een lijn werd een attitude, een keuze, om de artistieke schepping terug te leiden tot de essentie. In de eerste werken zien we horizontale, diagonale alsook verticale lijnen, waardoor er rasters en composities ontstaan. Nadien blijven enkel verticale lijnen over om het werk nog meer kracht bij te zetten.

In de jaren ‘80 verkent Willy De Sauter de ruimte met o.m. objecten als abstracte representaties die interfereren met de architectuur. Hij wil breken met het strenge zwart-wit contrast van voordien en verrijkt zijn werk met o.m. koper en goud. De Sauter voelt zich verwant met de architect die ook op zoek gaat naar orde en ‘een lijn’ in het ontwerp. Naast driedimensionele beelden maakt hij vanaf dan ook levensgrote tekeningen die verwijzen naar het modernisme van gebouwen. De experimenten met een architecturale vormentaal zet De Sauter nadien verder op houten panelen, bedekt met vele krijtlagen, die hij met grote ambachtelijke zorg aanbrengt. Kunst en kunde gaan hierbij hand in hand.

In 1990 is er nog een lijnstructuur terug te vinden in de krijtschilderingen van Willy De Sauter, maar na 2000 kiest hij resoluut voor monochrome panelen waar het enkel nog gaat om de krijtlaag. De monochrome krijtwerken zijn een voortzetting van jarenlang onderzoek naar een fundamentele benadering van kunst en een niet aflatend reductieproces om tot de essentie te komen. Het veranderde lichtspel, de rijke intensiteit van het wit de contrasten tussen glad en mat zijn slechts enkele elementen die diepgang geven aan deze werken waarbij de kunstenaar de toeschouwer uitdaagt om de tijd te nemen om de subtiele visuele prikkels waar te nemen. Visuele rust is kenmerkend voor deze werken, die een diepe filosofische grondslag hebben.

Kunst te kijk

Willy De Sauter exposeerde nationaal en internationaal op vele plaatsen, zijn werk geniet grote erkenning in binnen- en buitenland en is in bezit van o.a. M HKA Antwerpen, Nationale Bank Brussel, Museum van Moderne Kunst Brussel, Vlaamse Gemeenschap, ING en Belfius Bank, Groeningemuseum Brugge, Caldic Collectie Rotterdam, Museum Voorlinden (Wassenaar, Ndl.) alsook bij privéverzamelaars.

Pasfoundation kon een interessant oeuvre-overzicht verwerven dat de ‘krijtlijnen’ en evolutie van zijn werk mooi in kaart brengt.

www.willydesauter.be

Willy De Sauter – zonder titel (DeSW-13)

Willy De Sauter – zonder titel (DeSW-11)

Willy De Sauter – zonder titel (DeSW-12)

Willy De Sauter – zonder titel (DeSW-10)

Willy De Sauter – 16 lijnvlakken (DeSW-4)

31 augustus 2017/door Henk Heuts

Jacques Charlier

° 1937

Bio

Jacques Charlier werd geboren in 1939 in Luik, waar hij woont en werkt. Hij is een autodidact en rasecht vrij kunstenaar die op eigenzinnige wijze weigert om kunst als iets ernstig te beschouwen. Reeds als puber had hij het voornemen om een kunstenaar te worden en enkel te doen wat hij graag doet. Hoewel niet van thuis uit gesteund om kunstacademie te volgen, leerde Jacques Charlier kunst & kunstgeschiedenis door zelfstudie en het blijvend voeden van zijn vrije maar kritische geest. Om zijn dromen te kunnen waarmaken, werkte Charlier eerst lange tijd te Luik bij de ‘Service Technique Provincial’ (STP, 1958-1978) om zich daarnaast voluit in te leven en vanaf begin jaren zestig uit te leven, in vele kunstvormen. Reeds in 1966 kreeg hij een bijzondere vermelding bij de ‘Jeine Peinture Belges’. Van 1978 tot 1999 doceerde hij grafiek aan de Academie voor Schone Kunsten te Luik. Jacques Charlier is tot op de dag van vandaag actief als kunstenaar in zijn Luiks atelier.

Evolutie

De rode draad in zijn werk? Humor & ironie en bewust niet één stijl, maar vorm en stijl in functie van zijn wilde ideeën, die eindeloos mee bewegen op het ritme van zijn verbeelding.

Jacques Charlier begon zijn kunstenaarscarrière begin jaren zestig. In 1962 maakte hij zijn eerste schilderijententoonstelling in de Kunstkamer te Antwerpen. Zijn eerste tentoonstellingen bestonden uit neo-dadaïstische ‘mises en scène’ van verzamelde objecten met integratie van foto’s. In 1963 begon hij een verzameling professionele foto’s aan te leggen. In die tijd waren de pop art en het nouveau réalisme in volle opgang. Hij stelde zich vragen bij het fenomeen ‘mode’ en andere grillen van de tijd, en ontwikkelde een eigen, erg kritische taal tegenover het historicisme in de kunst: dat werd de rode draad van zijn aanpak.

Van 1965 tot 1969 ging zijn werk verschillende kanten uit: hij maakte muzikale- en video-experimenten, performances met conferenties over kunst, poëtische teksten, strips, gaf een tijdschrift uit, maakte radio, en richtte zelfs een centrum op voor het afkicken van kunst. Samen met Marcel Broodthaers kwam Jacques Charlier in die tijd in de hipste galerijen van het land. In 1970 maakte hij kennis met Fernand Spillemaeckers, die de galerij MTL in Brussel had geopend. Daar werd de eerste tentoonstelling gehouden van de professionele foto’s van de STP die hij in een geheel nieuwe context plaatste. Het werd een succes, mede door de opkomst van de minimale en conceptuele kunst. In 1975 begon hij met muziek, met een reeks klinkende namen (o.m. de groep Terril) en successen tot gevolg. Als geen ander kleurde Charlier in die periode (1969 – 1980) tevens met karikaturen zijn kijk op de snel veranderende wereld, met ‘bijzondere personaliteiten’ in de picture. Ook hier is humor dè smaakmaker van zijn doorleefde werken.

In het begin van de jaren tachtig keerde Jacques Charlier terug naar de schilderkunst, doch als multidisciplinair kunstenaar bleef hij verfrissend en steeds verrassend uit de hoek komen. Hij legde zich vanaf dan toe op het parodiëren-herlezen van de hele kunstgeschiedenis. Vanaf 1986 en tot in de jaren 1990 werkte hij met procedés die hij opzettelijk uitkoos omdat ze regressief zijn. In de jaren negentig maakte hij een serie portretten, zijn befaamde ‘galerij ter ere van het belgicisme’. Charlier bespeelt en verijdelt daarbij alle starre codes, zowat zijn handelsmerk dat vele gezichten kent.

Ook nadien, in de jaren 2000, bleef Charlier uiterst actief vanuit een haast onuitputtelijk ‘jeugdig’ enthousiasme met blijvende artistieke productiviteit in vele vormen en kleuren.

Kunst te kijk

Jacques Charlier is een veelzijdig en vooraanstaand Belgisch kunstenaar, wiens werk geen grenzen kent, dat tot ver over de landsgrenzen werd geëxposeerd. In eigen land, zeker in Vlaanderen, echter minder bekend en voor Pasfoundation een rijke aanvulling van de kunstcollectie, als blijvend erfgoed. Jacques Charlier is daarnaast opgenomen in de collecties van o.m. het M HKA Antwerpen, S.M.A.K. Gent, MuZee Oostende, de Franse Gemeenschap, de FRAC’s van o.m. Ile-de-France en Nord-Pas-de-Calais en het MUDAM Luxemburg. In 2016 werd Charlier nog gehuldigd, met focus op schilderkunst en latere werken, door het MAC’s. Op zijn website/video, komt het werk sterk in beeld.