Bio

Hugo Duchateau, geboren in Tienen in 1938, woont en werkt in Sint-Truiden. Na zijn opleiding glasschilderkunst aan het Provinciaal Hoger Instituut voor Architectuur en Toegepaste Kunsten in Hasselt, werkt Hugo Duchateau als zelfstandig kunstenaar. Hij doceerde jarenlang aan de Katholieke Hogeschool Limburg, departement Media & Design Academie (Genk), nu LUCA School of Arts, waar hij thans ere-docent is.

Als stichtend lid van de ‘Research Group’ (1967) en lid van de Limburgse School (1973), zocht hij samen met andere kunstenaars volop naar vernieuwing. Vanuit deze vernieuwde en experimentele inslag, mogen we Hugo Duchateau bovendien beschouwen als een belangrijke vertegenwoordiger van de fundamentele schilderkunst waarin zijn werk evolueert van hyperrealistisch naar conceptuele kunst, tot vrije schilderkunst, steeds emotioneel maar beheerst als een volleerd meester.

Evolutie

Hugo Duchateau is voor alles een scherpe observator. “Als je goed kunt kijken, kun je voor dertig procent schilderen.”, zo zei hij tegen zijn studenten. Het vaak geprezen observatievermogen van Hugo Duchateau beïnvloedde sterk zijn artistieke visie en oeuvre, dat zowel abstract als figuratief is en een duidelijke evolutie kent.

In zijn vroegste werk verkent hij de hoekstenen van de schilderkunst (kleur, vorm, materie) en onderzoekt de werktuigen van de kunstenaar: hij schildert het schilderen en tekent het tekenen. Dat kunnen schilderende borstels zijn, druipende verf, of potloden die zichzelf tekenen. Ruimtelijk realiseert hij o.a. tapijten van potloodslijpsel (o.m. installatie in het S.MA.K. in 1988) en confronteert hij de kijker met installaties waarin integratie en exploratie van zijn gebruikte materialen essentieel zijn. Later zal de ruimtelijke schepping geleidelijk verdwijnen.

In de loop der jaren verruimt Hugo Duchateau zijn visie. Van de spanning tussen de kunstenaar en zijn werktuigen verschuift de klemtoon naar de verhouding tussen natuur en cultuur. In zijn schilderijen lijken lijnen en vlakken een eigen wil te krijgen: ze vormen een spel van gecontroleerde chaos waarin de kunstenaar ten volle kan experimenteren met kleur, vorm en substantie.

In later werk confronteert Hugo Duchateau de kijker opnieuw met installaties, waarbij de natuur en het milieu als een artistiek en bewustwordingsproces centraal staan. In de jaren negentig en later laat Duchateau de natuur – en dus de materie waaruit hij zijn werken maakt – en de verf de vrije loop. De maîtrise van de kunstenaar schuilt er enkel nog in te weten wanneer de natuur haar werk gedaan heeft en het kunstwerk kunst is.

Doorheen zijn lange carrière is de relativerende en licht humoristische toon in zijn werk een toegevoegde waarde.

Kunst te kijk

Hugo Duchateau ontving vele prijzen, onder mee de Prix de Rome (1967) en de Provinciale Prijs Schone Kunsten Limburg (1983), het jaar waarin hij de Vlaamse Gemeenschap vertegenwoordigde op de biënnale van Sao Paulo. Zijn werk is o.m. in bezit van M HKA Antwerpen, S.M.A.K. Gent, MuZee Oostende, Provincie Limburg, Vlaamse Gemeenschap.

Pasfoundation kon een mooi oeuvre-overzicht verwerven, dat de evolutie van zijn schilderkunst over de verschillende periodes in beeld brengt.

Bio

Piet Stockmans is geboren te Leopolsburg in 1940. Hij woont en werkt in Genk, waar hij tot op de dag van vandaag actief is als kunstenaar en keramist, op C-mine in de gelijknamige ‘Studio Pieter Stockmans’.

Piet Stockmans is lid van de Limburgse School, een kunststroming met volle bloei medio 20ste eeuw, die aanleunt bij het expressionisme en ook in Limburg een eigen en gunstig kunstklimaat op gang trok. Van 1966 tot 1989 was Piet industrieel ontwerper bij de porseleinfabriek Koninklijke Mosa te Maastricht. Tussen 1969 en 1998 was hij docent industriële vormgeving aan het departement productdesign van het Stedelijk Hoger Instituut voor Visuele Kommunikatie en Vormgeving, nu bekend onder de naam LUCA School of Arts, te Genk. Van 1983 tot 1985 was hij docent keramiekdesign aan de Design Academy Eindhoven. Sinds 1989 is hij aan het werk als designer, naast zijn vrij werk en passie als kunstenaar.

Piet Stockmans richtte in 2012, samen met enkele kunstminnende ondernemers, Pasfoundation op.

Sterk met porselein

Piet koestert het medium porselein in al zijn facetten. Hij ontwerpt industrieel geproduceerd serviesgoed (denken we aan de wereldberoemde Sonja-kop), hij vervaardigt ambachtelijke objecten én hij creëert artistieke installaties. Functionaliteit én vrij kunstenaarschap zijn nauw verweven in zijn werk. Naast zijn drievoudige scheppende bezigheden, draagt Piet Stockmans als gastdocent of stagebegeleider, zijn kunde nog steeds over aan studenten, waarbij hij moeiteloos de brug legt tussen verschillende generaties.

Evolutie

Gegroeid vanuit zijn ervaring als industrieel ontwerper van o.a. het Mosa-porselein, staat Piet Stockmans reeds in de jaren zeventig in de kijker met gedefunctionaliseerd serviesgoed als uiting van vrije kunst. De ingezakte koffiepotten en verfrommelde schotels van toen beschouwt hij nu veeleer als noodzakelijke sculpturale cartoons die geleidelijk aan de weg effenden naar zijn huidig werk. Kenmerkend in deze evolutie is de bolvorm als uitgangspunt, en de vele murale en ruimtelijke stapelingen van porselein als materie ‘an sich’, die hij repetitief en in een minimalistische aanpak omvormt tot monumentale sculpturen. Geleidelijk dringt zich een menselijke aanwezigheid op onder vorm van maskers en afgietsels van lichaamsvormen. Ook geheel nieuwe toepassingen, met o.m. ‘het Waterpad’ te Hassel’ (mei 2020), geven blijk van zijn visionaire en nog steeds vernieuwende geest.

Kunst te kijk

Piet mocht vele prijzen in ontvangst nemen en bekleedt een unieke plaatst in de Belgische na-oorlogse kunstgeschiedenis.

De werken van Piet Stockmans in de collectie van Pasfoundation geven een breed beeld van zijn sterk geëvolueerd oeuvre, waarbij wit en ‘Stockmans blauw’ de enige constanten zijn in een herkenbare, doch onvoorspelbaar sterke wereld die met de kracht van kwetsbaarheid mooi overeind blijft.