Camiel Van Breedam

BIO en ACHTERGROND

Camiel Van Breedam werd geboren te Boom op 26 juni 1936, Feestdag van de steenbakkers. En of dat een mooi toeval is voor de kunstenaar met roots in een regio waar vele steenbakkerijen op de kaart stonden. Camiel Van Breedam koos dan ook bewust voor de Machinehal Peeters & Van Mechelen te Noeveren/Boom, één van de drie voormalige steenfabrieken, voor de expositie  van de kunstwerken die nadien worden opgenomen in de Pasfoundation-collectie.

Noeveren is een bijzondere plek waar sinds eeuwen water, werken en wonen zijn samen gegaan dankzij de klei in de ondergrond die de grondstof leverde voor de productie van baksteen. Bij het verdwijnen van de baksteenindustrie vanaf de jaren ’70 van de vorige eeuw bestond het besef dat deze industrie dermate bepalend is geweest voor de Rupelstreek dat de steenbakkers wijk Noeveren als industrieel archeologische getuige diende bewaard te blijven. Geen beter ‘décor’ dan deze unieke plek te Noeveren, het ‘warme hart’ van de regio, om de werken éénmalig samen te exposeren … alvorens deze worden opgenomen in de Pasfoundation-collectie van de Koning Boudewijnstichting.

65 JAAR CREATIEVE ARBEID

    tekst door Etienne Wils

Met zijn schenking van 28 van zijn werken aan Pasfoundation geeft Camiel Van Breedam een inzichtelijk overzicht van 65 jaar creatieve arbeid.

Bij het tot stand komen van zijn werken heeft hij gedurende al die jaren voortdurend voor uiteenlopende expressievormen en dragers gekozen: tekeningen, reliëfs, assemblages, environments, collages, kastjes, beelden, objecten, enz. … Die zijn geconstrueerd, bekleed, gevuld met afgedankte voorwerpen van allerlei slag die hij vond en nog steeds vindt in het zog van een onachtzame consumptie- en wegwerpmaatschappij.

Deze selectie illustreert niet alleen een aantal constante karakteristieken van Camiels oeuvre, maar ook hoe die hun grondslag vinden in uiteenlopende oorzaken, toestanden, gebeurtenissen, invloeden, bekommernissen, gemoedstoestanden … En ze laat tegelijk zien hoe de kunstenaar samen met zijn werk gedurende die lange tijdspanne onder invloed daarvan is geëvolueerd.

Via zijn creaties maakt Camiel Van Breedam de meest essentiële van alle mogelijke expedities: een zoektocht naar zichzelf in de wereld en naar de wereld in zichzelf. En tijdens die reis focust hij zich vooral op een revalidatie van veronachtzaamde of verloren waarden. Die onderneming zorgt op zichzelf al voor een constante dynamiek, een onophoudelijke uitwisseling tussen binnen en buiten, tussen droom en daad, tussen hoop en frustratie …

Zo zijn er werken die invloeden weerspiegelen van zijn bezorgdheid omtrent het lot van de Indianen, van zijn passie voor de New Orleansmuziek, van zijn ongerustheid omtrent de vernietigende aanslagen op de natuur, van zijn verknochtheid aan en verwantschap met bepaalde kunstenaars/kunstrichtingen (Klee, Bauhaus, Mouvement Phases, …), enz.

En op die manier getuigen ze ook van zijn karakteristieke manier om met de hulp van aansprekende, soliede vormen een meerwaarde te verlenen aan een gevoel, een opwelling, een ervaring, een herinnering, een hoop, een verlangen, … Gevoelens die evolueren van kwaadheid tot bezorgdheid, van afwijzing tot lotsverbondenheid, van droefheid tot nostalgie. En daarbij dringen zich natuurlijk ook ongewild herinneringen op aan specifieke levensfases (jeugd, soldatentijd, …). Mijmeringen die aan zijn werk een patina verlenen, zodat het voor het oog van de toeschouwer een vertrouwelijkheid krijgt, een echo van zelf beleefde momenten van intense ervaringen.

De draagwijdte van de meeste van deze creaties reikt dus hoe dan ook altijd verder dan het louter persoonlijke aspect van de kunstenaar zelf. Ze betrekken de toeschouwer op een eigenzinnige maar onweerstaanbare manier bij de geladen thematiek, die varieert van strijd tegen de afbraakwoede en voor natuurbehoud tot subtiele dialogen met belangrijke kunstenaars en kunstbewegingen. Ze appelleren op die manier aan het verantwoordelijkheidsbesef van al wie bereid is zich in de wereld van Camiel te laten inkapselen. Het zijn producten van zijn sociaal geëngageerd en combattief karakter, van zijn hunkering naar een constante uitwisseling van een essentieel humanisme. Het zijn verbindingstekens in tijd en ruimte, zowel met gelijkgestemden als met iedereen die op zoek is naar een eigen reflectie over zin en onzin van het leven.

Foto’s Juul Voets en Didier Verriest